Badanie zaburzeń erekcji i innych problemów natury seksualnej jest znacznie prostsze niż można byłoby zakładać. Wielu pacjentów odkłada udanie się do seksuologa w nieskończoność. Podejrzewają, że coś z nimi jest nie tak i wstydzą się opowiedzieć o tym komukolwiek. W międzyczasie poziom stresu u takich osób podnosi się, co tylko potęguje wspomniane zaburzenia. Tymczasem Zbigniew Lew-Starowicz radzi: Jak diagnozuje się zaburzenia i stwierdza, że w zdecydowanej większości, ponad dziewięćdziesiąt procent, badanie sprowadza się do przeprowadzenia wywiadu. W jego trakcie omawiane są bardzo różne kwestie. Najogólniej rzecz ujmując na przysłowiową tapetę bierze się kondycję psychofizyczną pacjenta, tryb jego życia, rodzaj wykonywanej pracy oraz zadowolenie z życia. Zaburzenia seksualne, wśród których brak erekcji stanowi spory odsetek, wynikają zazwyczaj z przemęczenia fizycznego lub psychicznego, stresu czy nieprawidłowej diety. Wielu mężczyzn borykających się z takimi problemami nie uprawia sportów, co w połączeniu z siedzącą pracą znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń. Osoby odwiedzające gabinet seksuologa nie zdają sobie sprawy, że wpływ mogą mieć też leki przyjmowane regularnie, na ogół zupełnie nie kojarzone ze sferą seksualną.
Jak poradzić sobie z zaburzeniami seksualnymi? Pierwszym krokiem powinno być uporządkowanie swojego życia. Wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych oraz aktywności fizycznej do swojej codzienności. Niezbędny jest też regularny sen oraz odreagowywanie napięć gromadzonych w ciągu całego dnia. Jeżeli to nie pomoże, najlepiej skontaktować się z seksuologiem. Taki specjalista już po jednej rozmowie, nawet bez badań, jest w stanie określić źródło problemów swojego pacjenta. Warunkiem pozostaje jednak zupełna szczerość w rozmowie z seksuologiem. Jeżeli uczciwie nie odpowie się na jego pytania, nie ma co liczyć na trafną diagnozę. Panowie często mają opory przed otwartą rozmową o sprawach intymnych. Jednak w imię swojego zdrowia oraz samopoczucia powinni się przełamać.
